|
“ด้วยว่าน้ำ กำหนด กฎชีวิต
เซลล์ผลิต ติดต่อ ก่อประสาน พืช-สัตว์-คน จนมา วัฒนาการ โซ่อาหาร นานหนุน รุ่นต่อไป เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ เป็นน้ำ ตามร่างกาย เซลล์ทั้งหลาย ถ่ายสาร ผ่านนอกใน อวัยวะ จะอยู่ คู่หัวใจ เลือดเวียนไหล ไตขับ รับประสาน สองสามลิตร นิดหน่อย ค่อยดื่มกิน ช่วยชีวิน ชิ้นส่วน ล้วนต้องการ ผิวพรรณผ่อง ยองใย ใจเบิกบาน เซลล์นับล้าน สารเคมี ที่ผสม ใช้ชำระ ชะล้าง ร่างกายเรา ช่วยบรรเทา เบาร้อน ผ่อนอารมณ์ โลกขาดน้ำ ซ้ำสิ้น อินทรีย์ล่ม ทุกอย่างล้ม สมควร ชวนรักษา
ปล่อยของเสีย เรี่ยใส่ ในแหล่งน้ำ
ต้องรับกรรม ซ้ำเติม เพิ่มปัญหา เชื้อโรคร้าย กายแย่ แม้พึ่งยา โปรดรู้ค่า อย่าเฉย เคยชาชิน มีน้ำใช้ ไม่พอ รอแต่ฝน ต้องทุกข์ทน จนอด หมดทำกิน พึ่งบาดาล งานยาก จากใต้ดิน อาจแดดิ้น สิ้นน้ำ ช้ำชะตา ฤดูแล้ง แห้งเหือด เดือดร้อนหนัก ต้องรู้รักษ์ พักไว้ ในวันหน้า ลอกคูคลอง หนองบึง ถึงธารา ปลูกผืนป่า มาอุ้ม ชุ่มน้ำฝน ชลประทาน งานใหญ่ ให้พรักพร้อม สิ่งแวดล้อม ย่อมดี ที่ทำตน ต้องร่วมแรง แข็งขัน กันทุกคน ร่วมคิดค้น ต้นทาง สร้างน้ำดี ฤดูฝน ล้นหลาก มากเหลือหลาย อาจทำลาย หายลับ กับวารี ต้องสร้างคัน ผันน้ำ ลำนที ทฤษฎี ที่ในหลวง ห่วงราษฎร์รัฐ เร่งระบาย ถ่ายน้ำ ทำแก้มลิง ต้องทำจริง ยิ่งปล่อย คอยพิบัติ เตรียมการพร้อม น้อมนำ พระดำรัส ต้องขจัด ปัดขวาง ทางทุกสาย แต่งตลิ่ง ยิ่งเรียบ เปรียบไหลลื่น ต้องพลิกฟื้น ผืนป่า อย่าทำลาย ปลูกดวงจิต คิดรัก ไม่มักง่าย เขื่อนระบาย ใช้หลัก นักบริหาร กันน้ำเน่า เราควร ชวนรักษา ทุกเวลา อย่าทิ้ง ยิ่งเรือนร้าน บำบัดไว้ ในเขต เทศบาล มาตรฐาน ผ่านรอด ปลอดพิษภัย โรงงานดี มีบำบัด จัดระบบ ขั้นตอนครบ จบสวย ด้วยน้ำใส ต้องเข้มงวด ตรวจตรา อย่าวางใจ สำนึกใหญ่ ให้รัก พิทักษ์น้ำ” |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น